Meksika aslılı Kanadalı şarkıcı
Lhasa De Sela’nın “De Cara A La Pared” isimli şarkısını
dinlerken yazmaya başladım. Şarkının sözleri; “llorando/ de
cara a la pared,/ se para la/ ciudad./ llorando/ y no hay más,/
muero quizás./ ha! dónde estás?”* der. 37 yaşında göğüs
kanserinden ölen şarkıcının sesi kendinden geçirir her zaman
dinleyenleri… bana da etkisi aşağıdaki yazı oldu.
Görüp de sevdiğim, sevip de anlattığım/aldattığım kaç kadın vardı unuttum.
Daha tanımadan sevemediğim…
Tanıdıkça nefret ettiklerim…
İstemeden kırdıklarım…
İstediğim halde kıramadığım
kadınlar…
Görmezden geldiğim halde, gözümden
sakındığım ..
Yüzüne tüküresim geldiği halde,
yüzüne kurban olduğum ..
Ben kaç kadın tanıyıp da seni
sevdim?
Biz hiç bakışmadık uzaktan,
Ama çok heyecanlandık yakın
mesafelerde.
Parmak uçlarımızda tanıştık,
günübirlik kaynaştık, senelik seviştik.
Bir öpüşün bin sevişin oldu bana.
Bir dokunuşun, bin hayat oldu.
Yalnızların uçurumunda buldum
kendimi.
Hatalarımı sırtlandım ve sana
sığındım. Ruhuma tek iyi gelen varlığına tutundum.
Gel içimin gülen yüzü... Gel ve
gitme ne olur!
Hüznüm ve mutluluğum kelimelerde...
Virgüller umudum, noktalar endişem…
Ben diye başlayan her cümlemdeki
eksik kelimem sen!
Kelimelerde gizli ruhum. Bir dünya
kelimelerden kurdum
Yazdım.
Bir daha yazdım.
Kelime kelime seni büyüttüm…
Ama yine de paramparça et kalbimi,
şayet beni kırmakla, kendi kırklarını onarmış sayıyorsan.
Ruhumu tanınmayacak hale sok. Yarın
nerden başlasam diye düşüneceğim bile gelmesin içimden.
Ben senle bunu öğrendim; tek kişilik
aşk, iki kişilik olunca savaşmış.
Dokunulan her noktanın adını sen
koymak…
Ben yarım sayfalık hikâyelerin
kahramanı.
Siyahken beyazına bulandım da,
Beyazlığında kirlenememek neden?
Ben belki temiz yaşamın, kirli
adamıyım.
Sen ki beyazlığını bana
bulaştırmışsın.
Ya renklerin içinde kaybolmayı da
denesek?
Kırmızı sana, yeşil de bana ne çok
yakışacak belki...
* “ağlarken/ duvara karşı/ şehir
duruyor/ ağlarken/ ve başka hiçbir şey yok/ ölüyorum belki de/
ah! neredesin?
