Mevsimler geçer
gider, yazı sevenler hüsrana uğrar. Sonbaharı eteğine
toplayanların içini buruk bir hüzün kaplar... İnanması güç
gelir, yazın erken bitmesi. Bursa' da güzeldir sonbahar, ağaçların
olduğu yerde güzeldir herhalde. Sararan, solan yaprakların yollara
düşüşü güzeldir. Yağmurun cama vuruşu dünyanın neresinde
olursanız olun güzedir. Sıcak bir kahveyi yudumlamak dost sohbeti
hayatının fonunu oluşturuyorsa sonbahar güzeldir, her yerde.
Üşüyorsanız, yalnızsanız, sıcak bir sohbetten mahrumsanız ve
mevsimlerden sonbaharsa, o zaman etkilenmemek mümkün değildir,
mevsimlerin geçişinden. Sonbahar; hüznün ve kahverengilerin
mevsimi. Yağmurun ve hazırlanmanın mevsimi. Eteğinde anılar
biriktirenlerin mevsimi. Eteğinde sonbaharı biriktirenlerin
mevsimi. Gördüğünü hisseden, gördüğünü fark edenlerin
mevsimi. Tüm güzelliklerin içindeki hüznü görebilenlerin
mevsimi. Yağmuru sevenlerin, ıslanmayı tercih edenlerin mevsimi.
Kaldırımları ve şiirleri sevenlerin, bankları ve parkları
sevenlerin mevsimi... Sonbahar, son baharını geçirenlerin mevsimi,
sonbahar; gençliği ve zamanını geçirenlerin mevsimi. Sonbahar,
hüzünlü, kederli şarkıların dinlediği mevsim. Yazın
dertlendirmeyen sözlerin, idrak edildiği mevsim. Sonbahar, sinemaya
sevdiğinle gidip el ele romantik film izlediğin mevsim. Yazdan
kalma günleri iple çektiğin mevsim. Benim için evde güzel
filmler izlemenin, camdan yağmuru seyretmenin, kitap okumanın ağır
bastığı mevsim. Bana zamanın geçtiğini en çok hatırlatan
mevsim. Burukluğun ve buruk şarabın tadını en çok bu mevsimde
severim. İşte size sonbahar; keyfi ve kederi ile yağmuru ve
temizliğiyle..
Yalnız kalmanın
insana en yakışacağı mevsim hangisi derlerse bana, hiç
düşünmeden sonbahar derim. İşte böyle zamanlarda dinlediğim
her şarkıda söyleyemediklerim var.
Caddenin ortasında
öylece durdum izliyorum. Bütün bakışlar farklı, tatlı bir
telaş var koşuşturan bedenlerde. Şehrin en gürültülü yerinde
içimde bir sessizlik hakim. Bir annenin çocuğundan ayrılması
kadar buruk etraf. Duygularım buz gibi, üşüyorum. Özlemim
tarifsiz. Kaç zaman oldu bilinmez. Zaman hızla akıp gidiyor ve
ben engel olamıyorum. Beynimde cevaplayamadığım sorular. İlk kez
kendimle çelişiyorum. Giden gerçekten ben miydim yoksa sen benden
gideli çok mu oldu söyle? Pişmanlıklar fayda etmiyor yaralarıma.
İçimdeki yıldızlar sönük. Her yeni gün sana uyanıyor kırgın
duygular. Gitmekle kalmak arasında ağar bir savaş var. Bak yine
gün ağardı. Ben sabahın ilk ışıklarında içimde
biriktirdiklerimle baş başayım. Kendime bile itiraf edemediğim
kelimeler beynimi kemiriyor.
Ortalıkta bir
sürü ben dolaşıyor sensiz... Mevsim sonbahar ve ben vazgeçtim
aşk! Artık sen bana bakma…