bazen, en sevdiğin şarkıyı dinlerken onu
niye sevdiğini bilmezsin. bazen, sade
kahve olmayabilir, bitki çayı da gider.
bazen okuyacak kitap bulamazsın eski kitapları tekrar okursun. bazen kim ararsa arasın telefonlara cevap
vermezsin, bi anlamı yoktur, bu bir trip değildir. bazen herşey anlamını
yitirebilir, ama tekrar bulabilirde… olur öyle arada. bazen herşey olabilir, bazen hiç bişey
olmaz. bazen hayat biter. bunun bi açıklaması
yoktur.
işte bunları karalarken; henüz yeterince sarhoş olamadığımı düşünüyorum...
gözümü yoran alkol şişelerinden kurtulmam gerektiği için bu kadar çok içiyorum. kadehi ve her gereksiz şeyi koklamayı alışkanlık haline getirmiş burnumu kırmak istiyorum. annem beni özlerse diye korkuyorum. sonra farkediyorum, bazen farkedebiliyorum. uykuya dalma çabalarımda bazen diyorum kendi kendime. olur böyle, delirdin diye sevinme. saçmalıyorum sadece.
zaten sahip olduğum hiçbir şeyin normal olmadığının da bilincindeyim. ben , sen, o , biz, siz, onlar... el ele verip, türkçe derslerinden öğrendiğimiz zamirlerin içine sıçabiliyoruz.
yazmak istemiyorum aslında. yazmak istemediğim için de bu denli konuşuyormuş gibi satırlarım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder