Büyük sabırlar zamanındayız. Sürekli sabrımızın sınandığı ve tıpkı ateş alır gibi sevmelerimizden vazgeçirildiğimiz bir zaman bu. Her gün yalancıktan, yapmacıktan bir sürü el sıkarak, gülümseyerek ve güzel sözler söylemek zorunda kalarak tamamladığımız hayatımızın kendisinden utandığımız bir çağ. Ve bu çağda bunca sahteliğe karşın ayıp olan küfretmek.
Tahammül etmemiz gerekenler artıyor her gün. Yapmacık nezaketlerimizle kırıldıkça kırılıyoruz. Oysa çoğu zaman ağız dolusu küfürle uyanmak istiyoruz güne ve kimi yüzler tükürülmek için duruyor önümüzde. Tahammül ettikçe söyleyemediklerimizi biriktiriyoruz ve “dilimizin ucunda küfre dönüyor her sözcük”.
Sabrediyoruz. Her şeye ve herkese sabrediyoruz. Rüyalarımıza henüz reklam almıyorsak bugünlerimize şükredelim. Rüyalarımızın en güzel yerinde bir densiz çıkıp “Rüyalarınızı bizimle gerçekleştirin” demiyorsa henüz iyi günlerimizdeyiz demektir.
Fotoğraf: Beata Bieniak
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder