Yeter artık, söylenmeyi bırak ve eyleme geç...

Kafamda susmayan böceklerimin darbe yaptığı andır bu cümleyi durmaksızın tekrarlamaları... "Yeter artık, söylenmeyi bırak ve eyleme geç!"

Tüm kişisel gelişim kitapları envayi çeşit zırvalıklarla dolu. "Olumlu düşün, herşey yoluna girecek", "Iyi düşündüğün sürece başarıya giden yol açılacak" vs.vs... Böceklerim bağırıyorlar içeriden; "Siktir oradan, nereye kadar kaçacaksın?" 

Sonra da bitmek bilmez bir monoloğa başlıyor böceklerim; 

Insanlıklar bunları duymayı seviyor çünkü rahatlatıyor onları. Deniyorlar, başarıya ulaşamayınca da daha da üzülüyorlar. Sonra ellerindekiye yetinmeye başlıyorlar. Başkalarını suçluyorlar. Tanıyorsun değil mi? Sen, çevrendekiler... 

Farkına varman gereken asıl nokta Seçkincim, yaşadığın hayat kendi hatalarının toplamı. Başarısızlıklarının kendi hataların olduğunu kabul etmezsen başarılı olamazsın. Şu sıçtığımın hayatından sen sorumlusun Seçkin. Düşüncelerin, sözlerin ve yaptıkların yaşamakta olduğun bu hayatı oluşturdu. Sakın kolaya kaçıp kontrolüm dışında olan kötü olaylar zırvasına sığınma. Kötü şeyler olduğunda arkanı dönüp kaçmadın mı, başa çıkmak yerine kafanı kuma gömmedin mi? Bilmiyor musun bir olayla başa çıkma yöntemin yine senin elindedir. O durum karşısında nasıl davrandığın da senin sorumluluğun ve hatandır. Bugün kızdığın, kırıldığın, gözyaşı döktüğün herşey senin hatandır. 

Başkalarını suçlaman, mazeretler üretmen umrumuzda değil... 

Ne yapacağını söyleyelim sana; 

öncelikle o lanet olası çeneni kapa. Daha iyi dinle insanları. 

Sonra beş yaşında oyuncak alınmadı diye yırtınan sümüklü veletler gibi mıznızlanmayı bırak. Sorunlar öyle çözülmez. Ipleri eline al.

Sonuncusu da, eyleme geç. Net kararlar ver. Bu kararları uygulamak için plan yap. Gerçekleştirmek için yapılması gerekeni yap. 

Kolay mı? Elbette değil. Ama yap!!! 

Sevgiler, kafanın içindeki susmayan böcekler... Haa bir de resimi beğendik... Benzetmişsin bize...